obeznany

obeznany
obeznan|y
\obeznanyi z czym знакомый с чем; сведущий в чём;

jest dobrze \obeznany z literaturą он хороню знает литературу; jest słabo \obeznany z tymi sprawami он плохо разбирается в этих делах

+ zaznajomiony, zapoznany, otrzaskany

* * *
obeznani z czym
знако́мый с чем; све́дущий в чём

jest dobrze obeznany z literaturą — он хорошо́ зна́ет литерату́ру

jest słabo obeznany z tymi sprawami — он пло́хо разбира́ется в э́тих дела́х

Syn:
zaznajomiony, zapoznany, otrzaskany

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Смотреть что такое "obeznany" в других словарях:

  • obeznany — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym., Ia, obeznanyni {{/stl 8}}{{stl 7}} mający w czymś dobrą orientację, znający się na czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pracownik obeznany z komputerem. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • fachowy — fachowywi 1. «poświęcony jakiemuś fachowi, jakiejś specjalności; specjalny, zawodowy» Fachowe czasopisma, książki. Fachowa terminologia, porada. Fachowe wykształcenie. 2. «biegły w jakimś fachu, obeznany z jakimś zawodem, z jakąś dziedziną;… …   Słownik języka polskiego

  • finansista — m odm. jak ż IV, CMs. finansistaiście; lm M. finansistaiści, DB. finansistatów 1. «posiadacz finansów, kapitałów; kapitalista, bankier» 2. «rzeczoznawca w sprawach finansowych, człowiek obeznany z zagadnieniami finansowymi, biegły w nauce o… …   Słownik języka polskiego

  • niefachowy — niefachowywi 1. «nie związany z jakimś zawodem, nie poświęcony ściśle jakiemuś fachowi; niezawodowy, niespecjalny» Niefachowe pisma, kwartalniki. 2. «nie znający fachu, nie obeznany z jakimś zawodem, niewykwalifikowany; nie odpowiadający… …   Słownik języka polskiego

  • nowicjusz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) 1. «człowiek początkujący w jakimś zawodzie, nie mający doświadczenia, wprawy w wykonywaniu czegoś; ktoś nie obeznany ze środowiskiem, do którego przybył» Być nowicjuszem w jakimś zawodzie, w jakiejś dziedzinie.… …   Słownik języka polskiego

  • obeznać — dk I, obeznaćam, obeznaćasz, obeznaćają, obeznaćaj, obeznaćał, obeznaćany przestarz. dziś zwykle w imiesłowie biernym «zapoznać, zaznajomić kogoś z czymś» Obeznany z bronią, z programem nauczania. obeznać się przestarz. «dobrze się z czymś… …   Słownik języka polskiego

  • oblatany — oblatanyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. oblatać (p.) oblatany w użyciu przym., pot. «dobrze się na czymś znający, z czymś obeznany» Ktoś oblatany w literaturze współczesnej …   Słownik języka polskiego

  • obyty — obyci 1. «obeznany, zżyty, oswojony z czymś; przyzwyczajony do czegoś» Był obyty z bronią. Marynarze obyci z morzem. 2. «umiejący się zachować, znaleźć w towarzystwie, towarzysko wyrobiony, mający dobre maniery» Był bardzo młody i mało obyty …   Słownik języka polskiego

  • osłuchany — osłuchanyni imiesł. bierny czas. osłuchać (p.) osłuchany w użyciu przym. 1. «obeznany, zaznajomiony przez częste słuchanie» Był osłuchany w muzyce poważnej. 2. «spowszedniały przez częste słyszenie» Osłuchane komunały, slogany, hasła …   Słownik języka polskiego

  • otrzaskany — pot. «obeznany, obznajmiony z czymś; także: umiejący się zachować, znaleźć w towarzystwie» Był otrzaskany z karabinem. Był otrzaskany w świecie …   Słownik języka polskiego

  • dobry w te klocki — (O mężczyјnie) Dobrze obeznany w uprawianiu seksu Eng. (Of a man) Able to copulate well or satisfactorily …   Słownik Polskiego slangu


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»